روزها در پی هم می گذره نمیدونم بگم به ارومی یا نه؟چون هنوز دلشوره دارم .خیلی فکرو خیال دارم ،البته الان وضعیت خیلی بهتر شده جای امیدواریه
همیشه احساس می کنم که تمام بار زندگی روی دوشمه و باید به تنهایی بکشم؛و گاهی هم احساس می کنم کمرم داره زیر باره زیاد خم می شه
وگاهی صدای شکستن رو می شنوم
میدونی چیه عزیزم؟
توی زندگیم ادمی به محکمی با قدرتی و درستی تو ندیدم تو همیشه و همیشه برای من الگو هستی.
خودتو تنها نبین ما پیشت هستیم
عاشقتم؛دیونتم؛دوست دارم ودر نهایت فدات میشم
اگه ما ستونی برات نباشیم حداقل سعی می کنیم یه پایه چهارپایه باشیم رو ما هم حساب واز کن بخشی از بارتو به ما بده آبجی
مرسی؛داداش مهربونم.همیشه پر رنگ هستی تو زندگیم