خدا......

 فضل خدا را که تواند شمار کرد........

خدا جون ببخش ؛خدای بزرگ نادونی ما رو به بزرگی  وجلال خودت ببخش . خدا تو اگه می خواستی به نادونی ما نگاه کنی ما بیچاره بودیم؛خدا این همه نعمت به ما دادی ؛ولی ما بنده نا شکر  تو فقط چیزایی رو که  به حکمت ندادی یا به مصلحت گرفتی  هر روز به زبون میاریم .خدایا خیلی سخته که کسی بگه راضیم به رضای تو  ؛ آنوقت خدا هر چی پیش بیاره شکر کنه ؛ ولی اگه کسی این کار رو بکنه برد کرده ؛ اعتماد به خدا یعنی تضمین آینده .خدایا تو رو به عظمتت سو گندت می دم توفیق عبادت با معرفت نصیبم کن . توفیق شکر گذاری از ته دل رو نصیبم کن . خدایا ممنون که به من مشکل کم دادی ,خدایا شکرت که  نعمت سلامتی دادی ؛خدایا وافعا ممنون که فرزندای خوب وسالم مونس و همدم ؛مادری فداکار و دوست داشتنی  ؛برادرانی  که مهربون و دلسوز وباعث دلگرمی ؛دامادی  بی نظیر ؛خواهرانی  که یارو غم خوار ند ؛و یک زن دادشی عجیب که خانمیش و صبوریش حرف نداره  ؛ خواهر زاده و برادر زاده های سالم ؛وقتی که باهاشونی احساس راحتی وامنیت می کنی . و. انقدر دادی که محتاج کسی نباشیم و  زندگی رو با آبرو بگذرونیم ووووووووووووووووووووو....................

....وبرای همه چیز مـــــــــــــــــــــــــــــــــــمنون.

شکر نعمت ؛نعمتت افزون کند.کفر نعمت...........